นกกระสากับหมาจิ้งจอก

 วันหนึ่งหมาจิ้งจอกนึกอยากจะแกล้งนกกระสา มันจึงเชิญนกกระสามากินอาหารค่ำที่บ้าน อาหารที่มันเตรียมไว้รับแขกก็คือซุปที่ใส่ไว้ในจานก้นตื้้น แต่ปากของนกกระสายาวกว่าปากของหมาจิ้งจอกมันจึงไม่สามารถกินได้ จึงต้องกลับบ้านไปด้วยความหิว หลายวันต่อมานกกระสาจึงเชิญหมาจิ้งจอกมาที่บ้านบ้าง มันเตรียมอาหารใส่คนโทไว้ หมาจิ้งจอกพยายามยื่นปากลงไปกินอาหารในคนโทแต่ก็ไม่ถึง นกกระสาจึงพูดขี้นว่า"เจ้าจะมาว่าข้าไม่ได้นะ เพราะข้าทำแบบเดียวกับที่เจ้าเคยทำกับข้าเท่านั้นเอง" หมาจิ้งจอกจึงต้องกลับบ้านไปโดยที่ไม่ได้กินอะไรแม้แต่น้อย

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ปฏิบัติต่อผู้อื่นเช่นใดย่อมได้รับผลตอบแทนเช่นกัน

:: พุทธภาษิต ::

ยานิ กโรติ ปุริโส ตานิ อตฺตนิ ปสฺสติ
กลฺยาณการี กลฺยาณํ ปาปการี จ ปาปกํ
ยาทิสํ วปเต พีชํ ตาทิสํ รุหเต ผลํ

บุคคลทำกรรมใด ย่อมมองเห็นกรรมนั้นในตน
ผู้ทำกรรมดีย่อมได้ผลดี ผู้ทำกรรมชั่วย่อมได้ผลชั่ว
บุคคลหวานพืชเช่นใด ผลย่อมงอกขึ้นเช่นนั้น

อ้างอิง:http://www.kalyanamitra.org/th/Aesop_detail.php?page=4264

ไก่กับดวงอาทิตย์

    ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีไก่ตัวหนึ่งขันเก่งมาก ทุกเช้าตรู่มันจะตื่นขึ้นมาขันเสียงดังกังวานและมันก็คิดว่าที่ดวงอาทิตย์ลอยขึ้นมาจากขอบฟ้าได้นั้น เป็นเพราะได้ยินเสียงของมันนั่นเอง คืนหนึ่งเจ้าไก่รู้สึกเจ็บคอ มันจึงบ่นกับดวงดาวว่า "หากเรายังเจ็บคออยู่เช่นนี้ แล้วพรุ่งนี้เช้า ใครจะขันเรียกดวงอาทิตย์ให้ขึ้นมาจากขอบฟ้าล่ะ" ดวงดาวจึงตอบไปว่า "เจ้าไก่เอ๋ย ไม่ต้องกังวลไปหรอก เพราะตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษเจ้า พวกไก่อย่างเจ้าก็ถูกมนุษย์ฆ่าตายไปเป็นจำนวนมากเพื่อนำไปทำอาหาร แต่ข้าก็ยังเห็นว่าดวงอาทิตย์ขึ้นมาส่องแสงในตอนเช้า ได้เองจนถึงทุกวันนี้"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

อย่าสำคัญตนผิดในเรื่องที่ไม่ใช่ธุระของตน

:: พุทธภาษิต ::

ตเถเวกสฺส กลฺยาณํ          ตเถเวกสฺส ปาปกํ
ตสฺมา สพฺพํ น กลฺยาณํ        สพฺพํ วาปิ น ปาปกํ

สิ่งเดียวกันนั่นแหละ ดีสำหรับคนหนึ่ง  แต่เสียสำหรับอีกคนหนึ่ง 
เพราะฉะนั้น สิ่งใดๆ มิใช่ว่าจะดีไปหมด และก็มิใช่จะเสียไปทั้งหมด

 อ้างอิง:http://www.kalyanamitra.org/th/Aesop_detail.php?page=4030

อึ่งอ่างและวัว

         

      ณ หนองน้ำริมทุ่งนา  วัวตัวหนึ่งเดินมากินน้ำและเหยียบโดนลูกอึ่งอ่างตายไปหลายตัว  เมื่อแม่อึ่งอ่างกลับมา ลูก ๆ ก็รีบเล่าให้แม่ฟังด้วยความตื่นกลัวว่า" แม่จ๋าเมื่อกี้มีตัวอะไรไม่รู้  สูงใหญ่ทะมึนเหยียบพวกเราตายไปตั้งหลายตัว น่ากลัวมากเลยจ๊ะ "

         แม่อึ่งอ่างได้ฟังก็สูดลมพองตัวให้ใหญ่ขึ้นแล้วถามด้วยความอยากรู้ว่า" ตัวใหญ่เท่านี้ไหม?"

ลูกอึ่งอ่างบอกว่า" ใหญ่กว่านี้อีกจ้ะแม่ "แม่อึ่งอ่างจึงพองตัวขึ้นอีก

         ลูกๆ ก็ตอบว่า" ยังใหญ่ไม่ถึงครึ่งเลยแม่ "แม้ว่าแม่อึ่งอ่างจะพยายามพองตัวขึ้นเท่าไร  

แต่ลูกๆ ก็ยังส่ายหน้าว่ายังใหญ่ไม่ถึงครึ่งแม่อึ่งอ่างนึกฉุนเฉียวจึงพองตัวขึ้นสุดแรงเกิดจนตัวเองทนไม่ไหว ท้องแตกตายที่ริมหนองน้ำแห่งนั้น.

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

 เมื่อทำสิ่งใดควรรู้จักประมาณตนให้เหมาะสม

:: พุทธภาษิต ::

ตญจ กมฺมํ กตํ สาธุ ยํ กตฺวา นานุตปฺปติ
ทำกรรมใดแล้วไม่ร้อนใจภายหลัง กรรมที่ทำนั้นแลเป็นดี

อ้างอิง:http://www.kalyanamitra.org/th/Aesop_detail.php?page=2231

หนูกับหอยนางรม

                           
      หนูตัวหนึ่งเดินออกจากบ้านมาเพื่อมาหาอาหาร จนมาถึงชายทะเล มันก็ได้พบกับหอยนางรมที่กำลังนอนอ้าปากอยู่ จึงคิดจะกินหอยตัวนั้นเพื่อประทังความเหนื่อยและความหิว ในขณะที่มันกำลังยื่นหัวเข้าไปในปากหอยนางรมนั้น หอยนางรมก็ปิดปากของมันลงงับหัวเจ้าหนูพอดี มันจึงติดอยู่อย่างนั้นและได้แต่รำพึงกับตัวเองว่า "ไม่นึกเลยว่าหอยนางรมที่ข้าคิดว่า น่ากินจะกลายมาเป็นสุสานของเราเสียนี่"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

อย่าเห็นแก่ผลประโยชน์จนหน้ามืดตามัว

:: พุทธภาษิต ::

อตฺตตฺถปญฺญา อสุจี มนุสฺสา.
มนุษย์ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน เป็นคนไม่สะอาด.

อ้างอิง:http://www.kalyanamitra.org/th/Aesop_detail.php?page=4011